Antresola – półpiętro; górna część kondygnacji lub pomieszczenia, oddzielona od pozostałej części tzw. stropem pośrednim. Uzyskana przestrzeń jest mniejsza niż pomieszczenie lub kondygnacja znajdujące się poniżej i może pełnić funkcję osobnego pomieszczenia użytkowego.
Decyzja o warunkach zabudowy (WZ) – decyzja administracyjna zawierająca warunki, jakie musi spełnić Inwestor. WZ obejmuje wytyczne dotyczące zmiany zagospodarowania terenu, polegające na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych.
Dylatacja (przerwa dylatacyjna) – szczelina między budynkami lub poszczególnymi elementami konstrukcji (utworzona celowo), która pozwala na pracę statyczną, wynikającą z działania wysokich temperatur lub obciążeń materiałowych i użytkowych, minimalizująca skutki, takie jak pęknięcia czy kruszenie.
Głębokość posadowienia – odległość od powierzchni terenu do końca fundamentów, która chroni przed wysadzaniem lub osadzaniem się gruntu pod fundamentem. Minimalną wartość określa się oddzielnie dla każdego regionu, ponieważ jego trwałość uzależniona jest od warunków klimatycznych.
Grunt rodzimy/macierzysty – pierwsza naturalna warstwa ziemi widoczna po usunięciu humusu, która nie została jeszcze poddana ingerencji człowieka.
Humus – in. próchnica; bezpostaciowa warstwa organiczna gleby, składająca się ze szczątków roślinnych.
Inspektor Nadzoru Inwestorskiego – osoba pełniąca funkcje techniczne na terenie budowy, posiadająca stosowne uprawnienia budowlane, które umożliwiają sprawowanie kontroli oraz odbieranie robót budowlanych.
Jastrych – inaczej podkład podłogowy lub szlichta; warstwa wyrównująca stosowana do wygładzania powierzchni podłogowej przed położeniem materiału wykończeniowego. Jastrych może mieć postać mokrą (zaprawa) lub suchą (płyty prefabrykowane).
Kubatura – objętość budynku lub pomieszczenia wyrażana w metrach sześciennych. Kubatura obiektu obejmuje także obecność takich przestrzeni, jak m.in. przejścia, prześwity, poddasza, werandy, podcienie, balkony i tarasy.
Ława fundamentowa – rodzaj elementu konstrukcyjnego, na którym oparty jest ciężar budynku. Celem jest równomierne osadzenie budynku, uzyskanie stabilności konstrukcji oraz zabezpieczenie jej przed wpływem wilgoci.
Nadproże – prefabrykowana lub monolityczna belka konstrukcyjna, stosowana w otworach drzwiowych lub okiennych.
Pianka PIR – lekki energooszczędny i ekonomiczny materiał izolacyjny z grupy poliuretanów stosowany do ocieplania budynków zarówno połaci dachu jak i ścian szczelinowych. Ma właściwości fizykochemiczne, zapewnia dobrą izolacyjność przy mniejszych grubościach, w porównaniu do innych stosowanych popularnie materiałów (typu wełna, styropian).
Projekt wykonawczy – dokument zawierający wszystkie szczegółowe informacje o planowanej inwestycji. Projekt wykonawczy uzupełnia i uszczegóławia projekt budowlany w zakresie i stopniu dokładności, niezbędnych do sporządzenia przedmiaru robót, kosztorysu, przygotowania oferty oraz realizacji robót budowlanych.
Strefa pożarowa – budynek lub część budynku oddzielona od pozostałych elementów konstrukcji za pomocą ściany oddzielenia pożarowego lub pasów wolnego terenu.
Świetlik – rodzaj okna dachowego. To przeszklony element dachu, którego zadaniem jest doświetlenie wnętrza budynku. Zamontowane w świetlikach klapy często służą przewietrzaniu lub oddymianiu hali.
Uzbrojenie terenu – instalacje podziemne i naziemne takie jak sieć energetyczna, energetyczna, wodociągowa, telekomunikacyjna czy gazowa.